Wees alert op opkomstproblemen

Rond de opkomst en bij het sluiten van gewassen zijn aaltjesaantastingen goed waarneembaar. Vaak is de vertraging in opkomst en groei slechts tijdelijk te zien. Deze verschijnselen worden nogal eens afgedaan als structuurproblemen, zeker wanneer bij een beginnende besmetting het oppervlak met groeiachterstand nog beperkt is en de plek er met twee weken weer uitgroeit.
Door op kleine plekjes acht te slaan, wordt voorkomen dat bij een volgende teelt honderden meters met problemen zichtbaar worden. Regelmatige beoordeling van wortelgroei door de schop onder een plant te zetten, levert vroegtijdig informatie op over bovengronds nog niet opzienbarende problemen. Splitsing van hoofdwortels, baardvorming van wortels, knobbels en rottende plekjes op de wortels zijn allemaal signalen dat er mogelijk aaltjes in het spel zijn.
De schop of spa is hierbij onmisbaar. Door de plant zondermeer uit de grond te trekken, blijven de kwalitatief slechte wortels, waarop de aaltjessymptomen zichtbaar zijn, in de grond achter.

Afbeelding 1: Uiplanten uit een typische Trichodoriden-valplek. Sterk begrensde plek. Binnen de valplek onregelmatige afwisseling van grotere en kleinere planten. Ondergronds groeien de wortels zijwaarts weg en hebben verdikte worteluiteinden, zogenaamde 'stubby roots'

Afbeelding 2: Al in een jong stadium is de penwortel volledig vernield. Bovengronds ziet het er nog aardig uit, maar een misoogst is zeker

Afbeelding 3: Bij hoge dichtheden van het (bedrieglijk) maïswortelknobbelaaltje (M. chitwoodi en M. fallax) treedt in bieten plantwegval op. De kiemplantjes zijn zwaar bezet met knobbels zonder vertakkingen