Het effect van N-bemesting op de (energie)opbrengst van wintertarwe

In 2008, 2009 en 2010 is er door SPNA in opdracht van het Productschap Akkerbouw onderzoek gedaan naar het effect van N-bemesting van wintertarwe op de energieopbrengst.

In tijden van slechte graanprijzen is er bij akkerbouwers mogelijk behoefte om hun geteelde tarwe in te zetten voor energievoorziening. De vraag deed zich voor of de N-bemestingsstrategie voor het aanwenden van wintertarwe als energiegewas verschilt van die van de teelt van wintertarwe voor veevoer of voor de bakkerij. Het energieleverend vermogen van wintertarwe wordt voor het grootste deel bepaald door het zetmeel- en het eiwitgehalte.

In het onderzoek zijn diverse varianten van N-bemesting  onderzocht. Een object zonder N-bemesting en een veel in de praktijk toegepaste N-bemestingsstrategie maakten deel uit van het onderzoek.

In 2008 en 2009 is vooral gekeken naar het effect van verschillende N-bemestingsstrategieën op de opbrengst. In 2010 is naast opbrengst met name gekeken naar de effecten op zetmeel- en eiwitgehalte. Op basis van deze gegevens is de energieopbrengst van wintertarwe berekend.

De objecten met een totale gift van 190 kg N of hoger leverde vergelijkbare, niet significant verschillende energieopbrengsten (142-148 GJ per ha) op. De energieopbrengst bij een N-gift van 160 kg/ha was wel lager dan die bij een N-gift van 230 kg/ha (138 vs. 148 GJ per ha). Niet met N bemeste wintertarwe had een energieopbrengst van 80 GJ per ha).

De resultaten van het onderzoek geven geen aanleiding om het N-bemestingsadvies aan te passen  in het geval de wintertarwe wordt aangewend voor de energievoorziening.